Txosten hau hiru zati nagusitan banatzen da, modu independentean irakur eta uler daitezkeenak, baina elkarren osagarri direnak. Lehenengo zatian, nerabezaroa-zahartzaroa binomioa osatzen duten testuinguru-alderdiak deskribatzen dira. Bakardadea fenomeno eta konstruktu gisa ulertzea ahalbidetuko duten oinarrizko kontzeptuak sartu ditu, baita nahitaez kontuan hartu behar diren beste fenomeno batzuekin duen lotura ere, hala nola gizarte-isolamenduarekin.

Osagarri gisa, azken aldian nazioartean bakardadean esku hartzeko gauzatu diren ereduen azterketa bat gehitu da, eta eredua diseinatzean eta ezartzean orain arte sortutako ezagutza eta ebidentzia enpirikotik abiatzea funtsezkotzat jo denez, Zamora hirian gauzatu den esku-hartze enpirikoaren, ekimen pilotu eta aitzindariaren ikaskuntza eta erronkak jasotzen dira, adineko biztanlerian nahi ez den bakardadeari aurre egiteko eta horri aurre egiteko helburuarekin. Azkenik, ondorio nagusiak garatu eta deskribatzen dira, bai eta prozesuaren faseetan lortutako ikaskuntzak ere. Txostenaren amaieran, eranskinak kontsulta daitezke, erabilitako hainbat tresna eta bibliografia barne. Amaitzeko, ekintzarako dekalogo bat definitu da, eta, bertan, bakardadeari ekintza komunitariotik heltzeko 10 oinarriak adierazi eta definitu dira.